Medical Point Gaziantep Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Uzm. Dr. Umut Çınkır, polikistik over sendromunun (PKOS) hanımefendilerin doğurganlık çağlarında sıkça karşılaşmış olduğu bir hastalık bulunduğunu belirterek, ‘Bu hastalık, hastalarda uzun dönemde öteki sıhhat problemlerine niçin olabildiği için bu hastalığın yakından takip edeni ve tedavisi planlanmalıdır.’ ifadesini kullandı.
Hastaneden meydana getirilen açıklamada görüşlerine yer verilen Çınkır, polikistik over sendromunun ortaya çıkmasında etkili olan unsurların; çoğu zaman overlerin fonksiyonlarını düzenleyen hormonların (gonadotropin) dinamiğindeki değişimler, steroidogenez eksiklikleri, insülin salınımı ve tesir bozuklukları ile beraber genetik faktörler olarak ön plana çıktığını kaydetti.
Çınkır, ‘Polikistik over sendromunun sebepleri kati olarak bilinmemekle beraber hastalık genetik ve çevresel faktörlerin etkileşimiyle ortaya çıkabilmektedir.’ ifadesini kullandı.
Polikistik over sendromunun hanımefendilerin doğurganlık çağlarında sıkça karşılaşmış olduğu bir hastalık bulunduğunu belirten Çınkır, polikistik over sendromu hastalarında çoğu zaman insulin direncinde artış ve aşırı kiloluluğun sık görülen bulgular olarak öne çıktığını bildirdi.
Çınkır, şunları kaydetti:
‘Bu tabloda insülin direnci ve kandaki insülinin normalden yüksek olduğu (hiperinsülinemi) overde androjen sentezini ve ek olarak cinsellik hormonu bağlayıcı globülin düzeyinde azalmayla özgür testesteron düzeyini artırmaktadır. Hastalarda androjen fazlalığı (hiperandrojenizm) biyokimyasal ya da klinik olabilir. Biyokimyasal hiperandrojenizm başta testesteron olmak suretiyle serum androjenlerindeki artışa bağlı olarak hastalarda çoğu zaman tüylenmede (hirşutizm) artış görülmektedir. Akne, ciltte yağlanma ve adam tipi saç dökülmesi de hiperandrojenizme bağlı olarak karşımıza çıkabilmektedir.
Polikistik over sendromu olan hastalarımızın menstrual öykülerinde tane aralıklarının 21 günden kısa ya da 35 günden uzun olması oldukça öne çıkan bir durumdur. Sadece polikistik over sendromu olan kişilerin yüzde 20’lere ulaşan oranda adetlerinin tertipli olabileceği de bildirilmiştir. Bu hastalarda uzun dönemde glukoz intoleransı, Tip 2 diyabet, dislipidemi, aşırı kiloluluk, hipertansiyon, kardiyovasküler hastalıklar ve depresyon da oluşabilmektedir. Bu anlamda, tedavi hedefleri androjen fazlalığının denetim edilmesi, tane düzensizliğinin düzeltilmesi ve doğurganlığın (fertilite) sağlanması şeklinde sıralanabilir. Hiperandrojenizm tedavisinde farmakolojik yaklaşımlar androjenlerin baskılanması ve hedef organ etkilerinin azaltılması şeklindedir. Tedaviye cevap en erken, 6 ay sonunda ortaya çıkmaktadır. Bu süre dahilinde hastalarda motivasyon kaybı oluşmaması ise yerinde bir karar olacaktır. Başarıya ulaşmış tedavi için farmakolojik ajanlar, mekanik, kozmetik yöntemler ile beraber kullanılmalıdır. Hastalarda insülin direnci mevcut ise yaşam seçimi değişikliklerine ilaveten medikal tedavi seçeneği de hasta bazında değerlendirilmelidir. Ek olarak bu hastalık, hastalarda uzun dönemde öteki sıhhat problemlerine niçin olabildiği için bu hastalığın yakından takip edeni ve tedavisi planlanmalıdır.’
